"Rafał Lamch" <csi@interia.plwrote:
[...]


Spójrzmy prawdzie w oczy - Miasto i Gmina Blachownia nie ma innego wyboru
niż ustawić przetarg pod MPK, jeżeli chce zachować obecny standard obsługi
linii podmiejskich. Ani PKS, ani Biesy nie zagwarantują kompatybilności
z biletem miejskim, a PKS nawet nie zapewni obsługi miejskim taborem.

Więc co, zmniejszyć wymagania dla "poprawności politycznej"?

Powołanie Zarządu Transportu Miejskiego to jedna sprawa, którą nalezy
zrealizować swoją drogą, ale to się nie odbędzie z dnia na dzień. A ktoś
jeździć musi.

Ja boleję tylko nad tym, że gminy podmiejskie nie mają jakiegoś odgórnego
nakazu korzystania z usług organizatorów komunikacji miejskiej, bo przez
to katują pasażerów wpuszczając do swojej gminy PKS-y albo wręcz busiarzy.

Dlaczego?


Bo generalnie dziś to jest tak, że każdy zleca i finansuje przewozy
potrzebne dla swoich mieszkańców, niezbyt troszcząc się o ich rozszerzanie,
integrację itd. z braku funduszy. Na przykład nie wyobrażam sobie, żeby
jakieś województwo robiąc przetarg na przewozy kolejowe umieściło wymóg
wspólnego biletu ważnego w całynm kraju.

W typowej komunikacji podmiejskiej właściwie trudno jest określić, czy to
jest właściwe, że każda gmina ma płacić za kilometry na swoim terenie. Bo
jeśli autobus sunie 20 kilometrów przez las (znajdujący się na terenie
miasta), by dotrzeć do wioski oddalonej od granic miasta 3 kilometry, to
gmina zapłaci śmieszne pieniądze. Z kolei przy liniach podmiejskich, które
biorą na siebie ciężar komunikacji na peryferiach miasta, miasto mogłoby
uznać te kursy za potrzebne, ale nie zawsze w tej samej ilości i w tych
samych porach, w jakich widzi je gmina.

To są problemy obecnie istniejące.

Natomiast mówiąc o śliskości miałem na myśli takie dziwadła, jak bilety
sieciowe. Na przykład w Krakowie możesz kupić sieciowy dobowy, ważny na
liniach miejskich i podmiejskich, mimo że formalnie są to dwa odrębne
systemy komunikacji. I teraz mieszkaniec miasta może zapytać: jakim prawem
autobusami miejskimi, finansowanymi z moich podatków, za przejazd którymi
ja muszę płacić, może podróżować bezpłatnie mieszkaniec wioski, tylko
dlatego, że posiada bilet zakupiony w swojej komunikacji gminnej, tylko
dlatego, że przetarg na jej obsługę "przypadkiem" wygrało także MPK.

Oczywiście jeśli dążymy do pełnej integracji taryfowej, jak w Niemczech,
tego typu problemy poznikają, a partnerska współpraca, o jakiej piszesz,
może się odbywać na zasadach podobnych, jak przy wspólnym bilecie
ZTM-KM-WKD. Jednak droga do takiego celu jest w Polsce długa i wyjątkowo
kręta, a dodatkowo myślę, że trzeba od razu dążyć do systemu docelowego, a
nie robić chałupnictwa. Bo takie akcje jak w Częstochowie, że zamiast
normalnych porozumień międzygminnych robi się udawanka w stylu "do granicy
nasz, od granicy wasz", a granicę to wlaściwie powinien przejechać bez
pasażerów. I w efekcie jest tak, że na takiej linii 52 do niedawna gmina
Blachownia płaciła tylko za kilometry na swoim terenie, bo niby do granicy
to jest komunikacja miejska Częstochowy. Tylko skąd pewność, że mieszkańcom
Częstochowy jest potrzebny autobus docierający do tego miejsca o tej porze
(zwłaszcza że zazwyczaj wszystkie gminne linie jadą jednocześnie). I że jej
utrzymywanie na terenie miasta nie jest ze strony MPK przejawem nieuczciwej
konkurencji, bo dzięki temu jemu się w przetargu bardziej opłaci startować,
bo na terenie miasta ma ją już w kosztach, a inny przewoźnik musiałby
finansować całość. Zwłaszcza że po rezygnacji Blachowni z komunikacji,
linie te zniknęły także na terenie miasta, a bynajmniej inne na tym odcinku
częstotliwości nie zwiększyły.

Gmina zwraca za ulgi stosowane na jej terenie, a marszałek za ulgi w
obcej gminie i za przejazdy międzygminne.


Chodzi mi o finansowanie, a nie zwroty za ulgi - przecież to zupełnie inne
kwestie.

Innymi słowy, gmina zleca usługę w mieście (i za to płaci) a firma może
tą usługę wydłużyć poza gminę, na zasadach komercyjnych (regionalnych).


Jeśli o mnie chodzi, przewozy komercyjne powinny zniknąć na rzecz
finansowanych przez samorząd województwa lub związki międzygminne.
Jeśli jednak przewoźnik chce wydłużać komercyjnie linię miejską (a nota
bene takie rzeczy się zdarzają tylko w przypadku monopolistów miejskich),
to oczywiście może, ale zgodnie z prawem. A zgodnie z prawem to jest
porąbane, bo tu ulga taka, tu taka, tu firanki i kasa fiskalna, tu nie.
Porażka.

Spójrzmy prawdzie w oczy - Miasto i Gmina Blachownia nie ma innego wyboru
niż ustawić przetarg pod MPK, jeżeli chce zachować obecny standard obsługi
linii podmiejskich.


Ależ oczywiście, że ma i autor artykułu właśnie o tym pisze. Nazywa się to
porozumienie międzygminne i jest powszechnie stosowane, tylko na nasze
zadupie jeszcze nie dotarło.
Wiesz, zaraz po ogłoszeniu tego przetargu napisałem takie krótkie studium
sytuacji dla chłopaków z klubu, zaraz poszukam na dysku i prześlę.

Ani PKS, ani Biesy nie zagwarantują kompatybilności
z biletem miejskim, a PKS nawet nie zapewni obsługi miejskim taborem.


Ale zauważ, że - po pierwsze gmina nie wymaga taboru miejskiego, ani nowego,
ani przegubowego, ani niskopodłogowego (dno), a gdyby przetarg był na kilka
lat, to każdy przewoźnik by wziął w leasing. Natomiast wymóg wspólnego
biletu w przetargu się pojawił, tylko że oczywiście jest niemożliwy do
spełnienia i dlatego ten przetarg trzeba unieważnić dla przyzwoitości. Bo
chwała im za to, że chcą mieć wspólny bilet, ale to można zrobić w sposób
legalny, cywilizowany i nowoczesny, a nie przez ustawiane przetargi.

Powołanie Zarządu Transportu Miejskiego to jedna sprawa, którą nalezy
zrealizować swoją drogą, ale to się nie odbędzie z dnia na dzień. A ktoś
jeździć musi.


Więc niestety przykład idzie z samej Częstochowy - bo w takiej sytuacji jak
gminy mają coś zrobić? Rędziny też powinny wystawić GZK na sprzedaż i
zamiast kupować solarisy podpisać porozumienie z Częstochową? Ale z kim? Z
Nabrdalikiem, który jako prezes spółki jest jednocześnie organizatorem
gminnej komunikacji? Toż to nadużycie samo w sobie.

Ja boleję tylko nad tym, że gminy podmiejskie nie mają jakiegoś odgórnego
nakazu korzystania z usług organizatorów komunikacji miejskiej, bo przez
to katują pasażerów wpuszczając do swojej gminy PKS-y albo wręcz busiarzy.


Nasze prawo jest w ogóle feralne. Bo z jednej strony pieniądze na
komunikację publiczną otrzymują gminy, a z drugiej organem właściwym za
transport na obszarze przekraczającym granice powiatów jest Marszałek
Województwa (tyle że on dostaje kasę jedynie na kolej). W takiej sytuacji
istnieją dwa rozwiązania - porozumienia międzygminne lub komunalny związek
gmin. Związek gmin mamy w GOP-ie i lepiej go przemilczeć (choć przecież w
Niemczech tak to właśnie działa i jest tam raj komunikacyjny), a
porozumienia wychodzą całkiem nieźle. Owszem, w Warszawie dochodziło do
zgrzytów, gminy twierdziły, że Warszawa ich okrada, ale wystarczyło zmienić
dyrektora ZTM i zanosi się skok o dwie epoki do przodu... Ale nigdy nie
zmusisz gmin do organizacji takiej komunikacji w ogóle. Mogą się wypiąć na
mieszkańców, jak Mstów, który uznał, że komercyjna komunikacja PKS wystarcza
i oni nic więcej organizować nie muszą.