PeJot wrote:
| Akurat odcinki w okolicach Komanczy nadaja sie do budowy od nowa :(

Bo ?


Bo sa w takim stanie, a gdzieniegdzie nawet rozebrano tory - nie wiem na
ile oficjalnie, a na ile "oddolnie". Poza tym wiadukt nad rzeczka ...
optycznie sprawia wrazenie takiego, co sie zaraz moze zawalic.... Inna
sprawa ze tam gdzie glowny szlak beskidzki odbija od torow w kierunku
jeziorek Duszatynskich to akurat tam linia wyglada bardzo ladnie.

Trzeba bylo rzucic info na grupe, tez bym sie przeszedl (bo to rzut
kamieniem ode mnie) i cos pofocil (bawie sie uruchomiona niedawno stara
lustrzanka)....


A gdzie dokładnie mieszkasz? Ja na Żwirki i Wigury.

Wczoraj z kolei przechodza przez te tory nieco dalej (kolo posterunku na
Olszy) i ogladalem sobie wlasnie ow tor do mlyna - nie dosc ze
pordzewialy, to jeszcze zarosniety ....


Tylko jak Papież był to stonka sobie tam zaparkowała. A kiedyś codziennie
tam stała.

 Pod? Z reguly koczowali na kladce....
BTW: ta kladke niech lepiej zdemontuja, bo jest juz niezle skorodowana,
i przy wiekrzym wietrze bardziej rzuca na szczycie niz w bonanzie na CMK
;))))

--
Pozdrawiam
     Smok1
Główny Szlak Beskidzki RULEZ :)

Maciek "Babcia" Dobosz wrote:
Od początku lat 90-tych łażę zasadniczo sam lub z kumplami. Po latach
w zeszłe wakacje dałem się namówić znów na prowadzanie ludzi na obozie
i znów sie na parę lat z tego wyleczyłem ;-)


U mnie problem polega na tym, że praktycznie nigdy nie byłem na
normalnej wędrówce. Zawsze były to albo wyjazdy z bazą albo max 1 dzień
w terenie i to nie ja się martwiłem o namioty. Najczęściej sam :)

W tym roku planuję właśnie pierwszą wędrówkę, choć schroniska, a nie
namioty (Główny Szlak Beskidzki, bo mam w nim jeszcze dziur trochę), ale
jakoś nie mogę znaleźć chętnych wśród znajomych. Zostały 2 warianty:
SKPB (ew. SKG Kraków) oraz samotnictwo, które uwielbiam. I chyba
przechylam się coraz bardziej do drugiego wariantu. Tym bardziej, że
będę tam ze sprzętem foto i niekoniecznie chce mi się dostosowywać do
tempa innych :)

Zależy gdzie i w jakich górach. W polsce dominują góry "błotniste" ale
już np. takei Tatry czy Pieniny scierają buty na potęgę - całkiem jak
asfalt.


Nie mam dużego doświadczenia w Tatrach ze względu na spore problemy z
kolanami (powoli z tego wychodzę na szczęście, ale we wrześniu mnie
początek wejścia na Czerwone Wierchy pokonał :/). Nigdy w tym kraju nie
byłem wyżej niż na Giewoncie, ale może w te wakacje coś z tym spróbuję
zrobić :)

Zimą w sandałach? Dziękuję - lubię jak mi w stopy ciepło. Poza tym od
czasu gdy kumplowi ukradli w pociągu buty podczas snu unikam ich
ściągania podczas podróży. ;-)


Przecież nie mówię, że zima. Zresztą ja chodzę tylko kwiecień -
październik, bo poza tym nie mam po prostu czasu :)

W pociągu się nie śpi - wolę dopłacić 30 zł za nocleg na miejscu
pierwszego dnia, bo to i tak może wyjść taniej :P

pozdrawiam,
Kosu

On Sun, 13 Apr 2008 12:00:43 +0200, Kosu <k@kosu.plwrote:
U mnie problem polega na tym, że praktycznie nigdy nie byłem na
normalnej wędrówce. Zawsze były to albo wyjazdy z bazą albo max 1 dzień
w terenie i to nie ja się martwiłem o namioty. Najczęściej sam :)


Ponieważ jestem dośc leniwy to namiotu nei tragam od lat kilkuastu.
Starm sie zaplanować wędrówkę tak by nocować w miarę cywilizowanych
warunkach - lat mam tak prawie 2 razy więcej niż Ty ;-) więc wygodę
sobie cenię.

W tym roku planuję właśnie pierwszą wędrówkę, choć schroniska, a nie
namioty (Główny Szlak Beskidzki, bo mam w nim jeszcze dziur trochę), ale
jakoś nie mogę znaleźć chętnych wśród znajomych. Zostały 2 warianty:


Na szlaki to łąże z wycieczkami. Sma wolę trochę mnie uczęszczane
trasy ;-)

SKPB (ew. SKG Kraków) oraz samotnictwo, które uwielbiam. I chyba
przechylam się coraz bardziej do drugiego wariantu. Tym bardziej, że
będę tam ze sprzętem foto i niekoniecznie chce mi się dostosowywać do
tempa innych :)


I IMHO to jest najlepsze rozwiązanie - łazić samemu. W górach można
spotkać podobnych pasjonatów. Ja dzięki temu mam znajomych praktycznie
po całej Polsce. Zawsze można się z kimś zgadać - zwłaszca w obecnej
dobie komunikacji elektronicznej.

Nie mam dużego doświadczenia w Tatrach ze względu na spore problemy z
kolanami (powoli z tego wychodzę na szczęście, ale we wrześniu mnie
początek wejścia na Czerwone Wierchy pokonał :/). Nigdy w tym kraju nie
byłem wyżej niż na Giewoncie, ale może w te wakacje coś z tym spróbuję
zrobić :)


Ja w Tatrach byłem 2 razy w życiu - w tym raz z wycieczką w liceum. No
i tak ze 2 lata temu w Zakopanem - żona jeździ na nartach bo ja jestem
niewyuczalny. Odrzuca mnei tłum ludzi - nei same góy. Wolę sobie
spokojnei połazić po Beiszczadach czy Bekidzie Niskim bez tłumu
sapiącego mi nad uchem.

Przecież nie mówię, że zima. Zresztą ja chodzę tylko kwiecień -
październik, bo poza tym nie mam po prostu czasu :)


Ech... A ja zaliczyłęm grubo ponad setkę wyjazdów na sobotę-niedzielę.
Wyjazd w piątek po robocie/uczelni, powrót w poneidziałek rano do
roboty. Wtedy nocki w pociągu to był anorma. Rozkład sieciowy PKP
znałem lepiej od jego twórców. Da sie tak co tydzięń jak cżłowiek nei
ma żony. ;-)

W pociągu się nie śpi - wolę dopłacić 30 zł za nocleg na miejscu
pierwszego dnia, bo to i tak może wyjść taniej :P


Nie miałeś okazji jechać jedynym bezpośrednim pociągiem relacji
Warszawa-Zagórz. 12 godzin niezapomnianych przezyć. I to nie o kasę
chodziło - po prostu ciężko było o inną alternatywę. Teraz wole zabrać
1-2 osoby i jechać samochodem. Krócej i ja wybieram o której jadę. No
i na miejscu nei jestem skazany na czekanie na PKS który mnie powiezie
dlaej tylko podjeżdżam tam gdie chce łazić.

Zdrówko